Luc Mishalle

Als begenadigd saxofonist speelt Luc Mishalle al jaren samen met muzikanten uit de Marokkaanse gemeenschap. Zijn muziek wordt gekenmerkt door de rijke kruisbestuivingen tussen Gnawa- muziek, jazz en brass.

Mishalle is in Brussel vooral gekend als bezieler van Met-X, een productiehuis voor grootstedelijke muziek. Maar hij is al tientallen jaren de drijvende kracht achter heel wat andere interculturele muziekprojecten die tot doel hebben verbondenheid en wederzijds begrip te creëren tussen verschillende groepen in de samenleving.

Woensdag is Luc Mishalle te horen op Radio Bruzz. 
Vanaf 21u kan je live luisteren via 98.8FM of www.bruzz.be/live 

Biografie

Luc Mishalle is een muziekmaker met een zeer eigenzinnig parcours. Als oprichter van MetX (voorheen De Krijtkring), is hij er nog steeds erg actief. Zo coördineert hij verschillende groepen en helpt hij mee grootschalige evenementen orkestreren.

Veel mensen kennen Luc als een begenadigd saxofonist met een langdurige liefde voor en scherpe analyse van (Noord)-Afrikaanse ritmes en melodieën. Na jaren samenspelen met muzikanten uit de Marokkaanse gemeenschap, heeft hij de kruisbestuiving tussen gnawa-muziek, jazz en brass dan ook volledig onder de knie. Luister maar naar Beats & Pieces (2018), het 4de album van zijn groep Marockin' Brass en de apotheose van een rijk gevulde carrière.

Luc begint in 1976 als muzikant en componist bij theatergroepen: Welfare State International en Emergency Exit Arts (U.K.), Dogtroep (NED), Internationale Nieuwe Scene en Tiedrie (BEL). Tezelfdertijd speelt hij in Nederland ook bij 'jazzfanfare' St Juttemis. In de ban van muziek die leeft bij etnische minderheden, richt hij in 1981 MetX op. Hij creëert er meteen enkele groepen die doorbreken op Europees niveau: Belçikal, Raï Express en Marakbar (Antwerpen '93).

Hij componeert en ontwikkelt projecten voor Vlaamse instellingen zoals Monty, Vooruit, Stad aan de Stroom, CCB, Walpurgis of Zuiderpershuis. Tegelijkertijd is hij gedurende vele jaren actief bij de Werkgroep Improviserende Musici in Antwerpen, o.l.v. Fred Van Hove. Hij speelt met zowat alle grote namen uit de improvisatie-scene. Vanaf 1988 legt hij zich ook toe op hedendaagse muziek: hij speelt 10 jaar bij Blindman! en occasioneel bij groepen als Ictus en QO2. Om nadien terug als componist en uitvoerder aan de slag te gaan bij LOD Muziektheater, De Werf, hetpaleis, Theater Stap (BEL),  Ro-theater en DNA (NED).

In 1998 wordt hij artistiek directeur bij MetX, toen nog De Krijtkring. Na de eerste golf succesvolle producties (zie hierboven), ontwikkelt hij er o.a. Al-Harmoniah, Fanfarrah (voorloper van de huidige Fanfakids), Aywa! en het eerder vermelde Marockin' Brass. Hij treedt ook regelmatig op als curator van stadsevenementen zoals het Openingsfeest van Brussel Culturele Hoofdstad van Europa 2000, Zinneke Parade, OdeGand, BRXLBRAVO en Stadsvisioenen Mechelen.

Tussendoor lanceert hij bij MetX ook enkele nieuwe fanfares geïnspireerd door ritmes uit zowel Noord- als West-Afrika: Remork & Karkaba, AGO! Benin Brass en Ander Brass. Als bekroning voor zijn ongeëvenaard parcours, ontvangt hij in 2017 de Prinses Margriet prijs van de European Cultural Foundation.